straf
Kind in de gang
deur gesloten
kijk jij
hoe je lief kunt zijn, anders
hoef je niet terug te komen
je gedachten reiken
omhoog
sferen van het hemelse
vellen van het bestaan
en daarbuiten?
grenzeloos
oneindig
dat is de vuilnisbak van mijn wiskundedocent
en als je denkt dat je het begrijpt
dan is er altijd eentje meer
of twee keer zoveel
alles kan
ik durf als ik vasthoud
aan de getallenlijn
is het makkelijk praten over google
googleplex woorden
die zeggen
dat ik het echt
nooit meer zal doen
Mag ik binnenkomen?
3 Replies to “straf”
Alice, je bent aan het verwerken. Je hebt zo te lezen, heel wat meegemaakt, wat nu weer boven komt drijven. Dat het schrijven van verhalen en gedichten je mag ondersteunen. Sterkte.
Prachtig!
Flarden van intens kinderleed komen in dit gedicht bij mij binnen. Hoop dat het heel langzaam mag slijten, wegebben, vervagen, een plaatsje krijgen…. of misschien vervangen door…… bedenk maar wat.
Liefs