Soms stuur ik een ikje in bij het NRC. De eerste is jaren geleden gepubliceerd, maar sindsdien vallen ze niet meer op. Nu kunnen ze zorgen dat mijn blog niet al te zwaarwichtig wordt.

Mijn kleindochter.

Mijn kleindochter, drie jaar oud, loopt tegen haar moeder aan als ze achteruit naar de wc loopt. ‘Pas op, wat doe je nou?’

Ze loopt door en zegt. ‘Ik wil iets zien wat ik nog niet heb gezien.’

Bruidsboeket.

Het boeket is wit en roze met wat groene bladeren erin. Het ligt – nu al drie weken lang – op de stomp van een afgehakte boom te wachten. De bloemen geven het niet op; ze zien er nog net zo fris uit als op de eerste dag. Ik loop er elke ochtend langs en vraag me af wat er van de bruid en bruidegom geworden is.

Verkiezingen.

De familieapp is eigenlijk voor spam over kleinkinderen bedoeld, maar ik zet er vanochtend toch maar op dat ze allemaal vooral moeten gaan stemmen. Mijn schoonzoon reageert met ‘Duncan Nogwattes had toch al gewonnen?’ Waarop mijn pleegdochter op reis in Australië in haar emoticons omrolt van het lachen. ‘Zelfs hier in Australië ontsnap ik niet aan de mega social media spam “WE HEBBEN HET SONGFESTIVAL GEWONNEN!!!!” ‘. Haar smiley staat op de kop.